9. ..Bez ryzyka nie ma zabawy, babe!

- Dlaczego to ja muszę być tym ostatnim ? – Zadawałem sobie kolejne pytanie, patrząc w stronę okna, gdzie Kieran obściskiwał się z nie byle jaką sztuką .

Miałem dosłownie wszystko! Grałem w jednym z najlepszych klubów Anglii, z każdym dniem rozwijałem się coraz bardziej, byłem zauważany przez najlepszych ekspertów sportowych, lecz brakowało mi osoby, która by  mnie wspierała, kochała, biła brawo, cieszyła się z mojego szczęścia… i dawała do zrozumienia, że dzięki niej życie jest o wiele piękniejsze.

Takim szczęściem i życiem dla chłopaka może być dziewczyna- osoba płci żeńskiej o pięknej barwie głosu, długich kasztanowych włosach, talii osy i o mało spotykanym spontanicznym, pięknym uśmiechu (porównanie do Kate).

Wiem, że istnieją fanki, które zawzięcie oglądają mecz zza trybun lub przed TV, ale uwierzcie, że połowa takowych posiada drugą połówkę, a druga połowa to wytapetowane lalunie, które przyszły na mecz  by ocenić w skali od 1 do 10 klatę każdego piłkarza. Serio.

Oczywiście Kate nie zaliczam do żadnej z tych grup. Ona jest inna, wyjątkowa. Zawirowała w moim życiu i zatrzasnęła drzwi prowadzące do mojego serca. Ale jak to ja Aaron Ramsey, Walijczyk z krwi i kości, który nie potrafi idealnie odzwierciedlić uczuć, jedynie posunie się "małym wybrykiem spod kontroli" i tyle. Więc nie ma się co zastanawiać nad tym, że jako ostatni włóczę się  bez dziewczyny.

- Ej, wy tam ! Nie możecie się przenieść gdzieś indziej? Przeszkadzacie człowiekowi … - warknąłem ponuro.     

- Aaron, Aaron. Nie wiesz co to znaczy prawdziwa miłość..- Kieran  uśmiechnął się zawadiacko i pociągnął za sobą dziewczynę, która zachichotała ukazując swoją "drapieżność".

Przewróciłem oczyma i opadłem twarzą na miękką poduszkę, by zatracić się w błogim śnie.

Na trening dostałem się z Carlosem i Vito, gdyż mój samochód odmówił posłuszeństwa, całe szczęście, że blisko domu!

- Beznadziejny dzień..- westchnąłem, patrząc na Wilshere'a idącego w moją stronę.

-Dla mnie nadziejny.- Uśmiechnął się i usiadł obok mnie. - Kieran mówił, że masz problemy z samotnością..

- Problemy? Hah..

- I pomyślałem, że zabiorę Cię dzisiaj na małe cziki cziki, bum bum!- Przerwał mi i wstał, ruszając biodrami w rytm ostatnich słów.

- Man, rozumiem, że się starasz, ale mam co do jednej dziewczyny plany, tylko potrzebna mi mała pomoc. Wchodzisz?

-  Of course.Bez ryzyka nie ma zabawy, babe!- Puścił mi oko i wybiegł na murawę.

***

Witam  ;)

Wiem, że odcinek krótki, ale ostatnio nie mogę napisać dłuższych opisów, przepraszam.

Co do utworów muzycznych, to będę je wstawiać, ale do ważniejszych odcinków w tym opowiadaniu.

Nie wiedziałam, czy dobrze robię, pisząc wyraz oczyma, więc jeśli będzie źle, to przepraszam.

Tak jak już wcześniej pisała Flavia miejmy nadzieję, że drużyna Arsenalu weźmie się w garść i pokaże nam kto rządzi. Ostatni wynik niczym pozytywnym nie zaowocował.

No to chyba tyle. Pozdrawiam ;*